Wiemy już z poprzednich artykułów jak kastracja wpływa na ograniczenie liczby bezdomnych psów oraz jak to wygląda okiem fundacji. Teraz warto przyjrzeć się jak bezpośrednio ten zabieg wpływa na zachowanie psów oraz na ich kontakty z innymi psami.

Czy mogę uspokoić mojego psa, poddając go kastracji?

To jest bardzo częste pytanie i (jak zwykle…) odpowiedź nie jest prosta. Ogólnie jednak kastrowanie nie będzie miało wpływu na osobowość psa, ale może wpłynąć na jego nastrój i sprawić, że niektóre zachowania będą mniej lub bardziej prawdopodobne.

Zmiany hormonalne zachodzące w organizmie psów po kastracji mogą spowolnić ich metabolizm i spowodować większą ospałość, co może być przyczyną przybierania na wadze. Psy pozbawione popędu płciowego mniej interesują się otoczeniem i innymi psami, dzięki temu łatwiej jest im się skupić na człowieku i pracy z nim. Kastracja suk wyklucza problem ciąży urojonej, u samców może pomóc w pozbyciu się zachowań wynikających z obecności dużej ilości testosteronu takich jak kopulowanie z zabawkami, znaczenie moczem, ucieczki czy włóczęgostwo.

Ale czy kastrując psa, z pewnością powstrzymamy go przed zrobieniem tego wszystkiego?

Niekoniecznie! Jeśli wykonamy kastrację przed okresem dojrzewania, prawdopodobne jest, że te niechciane zachowania nie rozwiną się, to prawda. Jeśli jednak odkładamy to na później, sytuacja jest znacznie bardziej złożona. Problem polega na tym, że testosteron nie powoduje zachowań u nastolatków i dorosłych psów – po prostu zwiększa ich prawdopodobieństwo wystąpienia. Powodem jest to, że pies jest wrażliwym stworzeniem, które jest całkiem zdolne do uczenia się – więc jeśli zacznie kopulować z zabawkami i zda sobie sprawę, że to dobra zabawa, może to robić dalej, nawet gdy jego poziom testosteronu spadnie do zera.

Czyli jaki wpływ na zachowanie psa ma kastracja?

Powszechnie uważa się, że kastracja jest dobrym rozwiązaniem przy zachowaniach agresywnych psów i często opinia ta poparta jest przez weterynarzy. Wpływ na agresję jest jednak znacznie bardziej zróżnicowany. Dostępne są wyniki badań wskazujące na to, że wraz z kastracją lub sterylizacją pojawiło się więcej… zachowań agresywnych. Są to różne wartości w zależności od formy agresji. Jeśli pies staje się agresywny (szczególnie w stosunku do innych samców), prawdopodobnie zostanie to zmniejszone ponieważ potrzebny jest większy bodziec w postaci wytwarzania nadmiernej ilości testosteronu, która u kastrowanych psów nie występuje. Jeśli chodzi o wiek kastrowanych samców nie ma on znaczenia, jednak suki wykastrowane przed ukończeniem 1. roku życia przejawiały więcej zachowań agresywnych, w porównaniu do tych które poddano zabiegowi w starszym wieku. Badania wykazały też, że kastracja zwiększa lękliwość oraz nadwrażliwość na dotyk zarówno u psów jaki i u suk. Dlatego też nie zaleca się kastrowania psów niepewnych siebie czy lękliwych.

Po kastracji psie instynkty terytorialne będą nieco stępione, ale nadal obecne – prawdopodobnie nadal podniesie nogę, aby zaznaczyć swoją obeocność na spacerze, ale być może nie tak często jak wcześniej.

W końcu jednak jego podstawowa osobowość nie zostanie naruszona. Jeśli jest szczęśliwym, towarzyskim psem, prawdopodobnie tak zostanie. Kastracja może sprawić, że będzie trochę bardziej leniwy, ale nie należy spodziewać się, że wpłynie to na entuzjazm nastolatków lub na awanturnicze zachowanie!

Zabieg kastracji ma wiele zalet, jak choćby względy medyczne (o których szerzej będziemy pisać w kolejnym artykule) oraz kontrola nad rozrodem i niektórymi zachowaniami psów. Decyzja o jego wykonaniu powinna być dobrze przemyślana i omówiona z lekarzem weterynarii lub jeśli martwi nas zachowanie psa, także z behawiorystą.

Fundacje, takie jak HaszczePaszcze pozostają w stałym kontakcie z weterynarzem oraz behawiorystą, więc wszystkie zabiegi kastracji psów są wcześniej konsultowane.